خاطره برخورد واقعی با اجنه 

من یه خاطره برخورد واقعی با اجنه دارم که مربوط به چابهار میشه. بنا به دلایلی شب تو یه منطقه نظامی خیلی مخوف مجبور شدیم به همراه 3 نفر نظامی چادر بزنیم.

اون منطقه معروف بود به این قضایا و گویا این موضوع هم از طرف اهالی منطقه که اونجا رفت و آمد داشتن و روحانیون تایید شده بود.

نیمه شب بود که دیدیم چندتا سنگ محکم خورد به چادر، طوری که احساس کردم الان رو سرمون خراب میشه. من از همه جا بی خبر اومدم بیرون ببینم چرا اینجور شد و کی این کارو کرده

که یهو دورو ورم رو نگاه کردم. فقط میتونم بگم چندین جفت چشم قرمز رنگ دیدم که انگار آتیش ازشون بیرون میزد. پشت بند اون چند تا سنگ دیگه اومد طرف چادر

و من تنها کاری که کردم پریدم تو چادر و چند نفری ستون های چادر رو گرفتیم که فقط خراب نشه رو سرمون.

خلاصه این قضیه تا نزدیکای اذان صبح ادامه داشت تا هوا روشن شد. تو این مدت ما هم هرچی آیت الکرسی و آیه و دعا بلد بودیم خوندیم. باورتون نمیشه ولی صبح وقتی جرات کردیم بیاییم بیرون

یه عالمه سنگ دورو ور چادر بود. خلاصه جمع و جور کردیم و رفتیم سراغ کاری که اومده بودیم و اون شد بار آخری که من از اون منطقه حتی رد شدم !

.

.

.

SOOROUSHA 

. 

چهاردهم ژوئن سال ۱۹۶۹ بود که «دنیس اسمیت» (Dennis Smith) شش ساله و سه پسربچه‌ی دیگر تصمیم گرفتند بزرگسالان و والدینشان را که در «پارک ملی کوه های بزرگ اسموکی» (Smoky Mountains National Park) دور یک‌دیگر جمع شده بودند بترسانند. «دنیس» از یک مسیر و سه پسربچه‌ی دیگر از مسیری دیگر راهی شدند. چند دقیقه بعد این سه پسر بزرگ‌ترها را غافل‌گیر کردند، اما خبری از «دنیس» نبود و دیگر هم خبری از او نشد. او تنها کسی نبود که در این پارک ملی گم شده بود. دو نفر دیگر با نام‌های «ترنی لین گیبسون» (Trenny Lynn Gibson) و «تلما پائولین ملتون» (Thelma Pauline Melton) نیز بدون هیچ ردپایی ناپدید شده بودند. در تمامی این موارد جست‌وجوهایی در مقیاس وسیع انجام شد، اما هیچ نتیجه‌‌ای در بر نداشت و هیچ‌گاه توضیحی برای این‌که چه بلایی بر سر گمشدگان آمده داده نشد.

. 

. 

. 

SOOROUSHA 

​​​​​​. 

میخواستم مشکلی رو که چند روز پیش اتفاق افتاده رو براتون شرح بدم . اگر تجربه ای در این مورد دارین کمکم کنین .
خونه ی ما دو طبقه هست طبقه ی بالا داداشم زندگی میکنه پایین هم منو خواهرم به همراه پدر و مادر ، به علت فوت یکی از فامیل پدر و مادرم تهران بودن و خواهر دیگه ام با دختر شش ساله و پسرش که حدودا سیزده ساله و مادر زاد فلج جسمی و حرکتی هست و حتی حرف هم نمیتونه بزنه خونه بودن شب بوده و خواهرام با بچه ها توی حال نشسته بودن ، در ورودی عمارت به حیاط باز بوده و نزدیک در یه طاقچه کوتاه و کم عرض حدود بیست و پنج سانت جلو آینه هست که یه دونه نعل اسب رو چون میگن خوش شانسی میاره و.... تو این طاقچه است .
صدایی میاد و میبینن بدون هیچ علتی نعل حدود یک و نیم متر دورتر افتاد .
حتی خواهر بزرگم میگه دیدم که نعل افتاد بدون هیچ توجهی نعل رو سر جاش گذاشتن و چند دقیقه بعد متوجه میشن توی همون طاقچه اینبار یه کم جابجا شده .
لازم به ذکره که خونه بغلی خونه عمه ام بوده و پسرش میگفت که یه سفید پوش رو توی خونه چند بار روئت کرده .
دوستای گلم اگر تجربه ای در این موارد دارید ممنون میشم راهنمایی ام کنید که چه عکس العملی باید داشته باشیم . البته پدر من درویشه و روزانه دو یا سه بار کل اسامی خداوند رو توی جوشن کبیر از حفظ به صورت ذکر میخونه .
ممنون از لطف و کمکتون .یا حق

سلام دوستان داستان من برمیگرده به هشت سال پیش زمانی که پسرم متولد شد . من بخاطر شغل همسرم مجبور شدم به جنوب ایران مهاجرت کنم همسرم اغلب شبها شیفت شب بود و من تنها با یک نوزاد بیست روزه شبها ترس عجیبی همه وجودمو میگرفت . وبه سختی میگذشت یک شب پسرم تو خواب جیغ وحشتناکی کشید، جوری که اصلا آروم نمیشد . ومن فکر کردم شاید زنبور و یا حشره ای نیشش زده سریع لباسهاشو در آوردم دیدم خبری نیست جیغهای نوزاد چند روزه خیلی برام عجیب بود از اون شب به بعد هر شب همین برنامه بود تا اینکه یک روز صبح جای چنگ عمیق شبیه چنگ یه حیون روی فرق سرش دیدم که خون خشک شده بود خیلی وحشت کردم ، زیر بالشتش قرآن و دعا گذاشتم . ولی بازم ادامه داشت تا اینکه یک سالش شد و تب شدید کرد و با اینکه نمیتونست خوب حرف بزنه یهو به من گفت به اون خانم جنه بگو بره . من از ترس جرات نکردم پشت سرمو نگاه کنم . فقط آیت الکرسی خوندم تا خود صبح . پیش چند تا دعانویس بردیمش همشون سرکتاب باز کردن و گفتن چند تا جن خونتون رفت و آمد دارن و پسرتو خیلی دوست دارن . پسرم بزرگتر که میشد اذیتها بیشتر میشد جوری خودشو توی خواب میزد که هر کاری میکردم بیدار نمیشد و باز ادامه میداد. پنج ساله بود که بردمش پیش یک آدم معروف دعایی از کتاب روی لباسش خوند و داد به آب روان . بعد خونمون رو عوض کردیم و چند تا پرنده نگهداری کردیم . دیگه خدارو شکر اتفاقی نیفتاد . آلان سه ساله پسرم آرامش داره و الان که خوبه میگه مامان من یه دوست نامرئی تو اون خونه قبلی داشتم . خیلی با هم بازی میکردیم ولی مرد ، قبرش توی اتاقم بود .. نمیدونم حرفشو باور کنم یا نه ، ولی خوب هر چی که بود تموم شد . من خودم به این جور مسائل کاملا بی اعتقاد بودم ، تا اینکه تجربش کردم . و اینکه قدیمیا میگن زن زائو نباید تنها باشه کاملا راست میگن

روایتی که میخوام براتون بگم مربوط میشه به پانزده سال پیش !
یه روز همرا خانوادم و خواهرم که جمعا هفت هشت نفر میشدیم رفتیم یه سر به مادر بزرگم بزنیم البته ناگفته نماند قبلا ما با ایشون زندگی میکردیم که شاهدخ ماجراهایی بودیم ، مثلا نصف شب همه ی چراغها با هم روشن میشد یا شیرهای آب همه با هم باز میشد . یا شبحی از پشت رد میشد ولی نمیترسیدیم چون برامون عادی شده بود خلاصه ما رفتیم در زدیم ولی کسی در رو باز نکرد فقط صدای مادر بزرگم میومد که میگفت الان میام ! یکی میگفت داره سکه هاشو قایم میکنه آخه یه قوطی سکه قدیمی داشت .
باز در زدیم اینبار صداشو بلندتر کرد ، چتونه اومدم !
بعد از ده دقیقه دیدیم مادر بزرگ داره از بازار میاد همه هاج و واج ! پرسیدیم ازش که صدات از تو خونه اومد . دیدیم اصلا براش غیر عادی نبود . با یه لبخند معنی دار درب رو باز کرد و هیچی نگفت !!
اما ماجرای بعدی هم باز مال ایشون هستش که مربوط به اوایل جوانیشون بوده : که ماه رمضون ، نیمه شب میره حموم ! اون زمونا خونه ها حموم نداشته خلاصه گفتنش رفتم دیدم حموم خلوته فقط من بودم و خانم مروارید رفتم داخل زیر دوش خودمو میشستم دیدم مروارید خانم بالا سرم وایساده در حالی که دامن پیراهنش رو مثل چادر سرش کرده بود ، پرسید چیزی نمیخوای ؟
منم تشکر کردم وقتی داشت میرفت صدای پاش میومد نگاش کردم دیدم سم داره . اینقدر ترسیدم . نشسته زدم بیرون و رفتم پیش مروارید خانم ازش پرسیدم شما بودید اومدید پیشم ؟
اونم که رنگ و روی منو دید یه مقدار آب برام آورد و گفت از ما بهترون بوده نترس کاریت نداشته که !!!
ویک ماجرای دیگه که تو همون خونه اتفاق افتاد این بود که وقتی خودم و خانوادم اونجا زندگی میکردیم شبا تو حیاط میخوابیدیم نصف شب با صدای ناله ی پسرم که اون زمان پنج ساله بود بیدار شدم دیدم یه پسر بچه رو سینش نشسته یک لحظه دیدمش که غیب شد .
هنوز هم سالهاست ما بیرون از اون خونه ماجراها ادامه داره .
چند روز پیش پرسیدم از دختر نوجوانی که اونجا زندگی میکنه گفتش یه نفر همیشه صدام میزنه .
خلاصه مادر بزرگ هفت سال پیش رحمت شد . امیدوارم خوشتون اومده باشه .
باتشکر

سلام . این قضیه برای حدود هفت یا هشت ساله پیشه زمانی که من به عنوان سرشیفت یه کارخونه توی شهر کار میکردم . یه شب وقتی ساعت ده شیفتم رو تحویل گرفتم با حدود پنج کارگر و یه تکنیسین که هیچکدوم همشهری من نبودن لازمه که اشاره کنم توی منطقه ای که ما هستیم ملت به زبون پهلوی صحبت میکنن مثل روستای ابیانه ...البته اگه دیده باشید و یا شنیده باشید .
خلاصه حوالیه نیمه شب رفتم توی دفتر که کمی بشینم و پاهامو انداختم روی میز و یه سیگار روشن کردم . توی همین وضعیت چشمام رو آروم بستم که یه دفعه متوجه شدم غیر از من چند نفر توی اتاقم هستند که با زبون محلیه ما داشتن صحبت میکردن .
منم از ترس چشمامو باز نکردم چون مطمین بودم که اونا کارگرای شرکت نیستن . یکی از اون سه نفر دستشو
قشنگ کشید زیر گلوم و به اونای دیگه
گفت : چشو ابروهاش مشکیه ؛ یکیشون خندید و اون یکی هم تائید کرد من که داشتم از حال میرفتم که از اقبال خوبم یکی از کارگرا در دفتر رو باز کرد و اومد توی دفتر که چیزی بهم بگه . وقتی که رنگ صورت منو دید سریع گفت چی شده ؟ منم براش تعریف کردم . هنوز کاملا یادمه

آیا از تجارت سر قطع شده انسان چیزی شنیده بودید؟ بومیان جزایر نیوزیلند (مائوریها) بعد از مرگ بزرگان قبیله شان سر آن ها را قطع و به شیوه خود مومیایی میکردند… آنها ابتدا مغز و چشمها را تخلیه کرده و سپس گوش، بینی و دهان را از پارچه و صمغ درخت پر نموده و در دیگ می انداختند تا ساعتها بجوشد بعد آنرا در معرض دود مستقیم آتش قرار داده و دودی میکردند در مرحله بعد آنرا زیر نور خورشید میگذاشتند تا کاملا خشک شود و سرانجام آن را با چربی بدن کوسه چرب و روغنی میکردند تا خطوط صورت و خالکوبی ها کاملا حفظ شود.

به این سرها “موکوموکا” گفته میشد، آنها این سرها را در جعبه های پرنقش و نگار و فاخر قرار میدادند و فقط در مراسم خاص آنها را در معرض دید دیگران میگذاشتند، ماجرای خرید و فروش این سرها از جایی شروع شد که سفید پوستانی که به این جزایر پا گذاشته بودند برای خرید این سرها از خودشان علاقه نشان دادند، موزه داران اروپایی و آمریکایی حاضر بودند مبالغ هنگفتی در ازای این سرها بپردازند و به درخواست مائوریها به آنها اسلحه بدهند.بومیان که با حجم گسترده درخواست ها مواجه شده بودند تصمیم گرفتند تا افراد سطح پایین قبیله خود و یا افراد قبائل متخاصم را بكشند و از سرش موکوموکا بسازند..!!! کار به جایی رسید که قربانیان را به کشتی سفید پوستها می بردند و از آنها میخواستند تا آنها انتخاب کنند که از سر کدام یک برایشان “موکوموکا” بسازند!

غارها، شکاف سنگها و میانه درختان جایی بود برای پنهان شدن بومیانی که نمیخواستند موکوموکا شوند… پس از مدتی تب خرید سرها فروکش کرد ولی هنوز بودند کسانی که به خرید آن اشتیاق داشتند. در عکس فوق هوراتیو روبلی یکی از افسران بلند پایه ی انگلیسی رو ملاحظه می کنین ایشون حدود ۳۵ تا سر رو خریداری کرد و بعد اونها رو به موزه تاریخ طبیعی آمریکا فروخت.

د

یوکی اونا یک نوع روح بسیار مشهور در کشور ژاپن است که آن را “یوکای” می نامند. این ارواح خبیثه رابطه بسیار نزدیکی با شیاطین در کشور ژاپن دارند. در فولکلور این کشور، به این روح عجیب و غریب “زن برفی” می گویند که ظاهری یخ مانند و رنگ پریده دارد.

یوکای در طوفان های برفی ظاهر می شود و از محلی به محل دیگر می رود. شاید این روح از دور زیبا به نظر برسد، ولی اصلا فکر نزدیک شدن به آن را هم نکنید! او از روح انسان تغذیه می کند و آن را از دهان آدمی بیرون می کشد تا مثل یک تکه یخ سفت شوند!

سلام به کاربر های عزیز چند سوپرایز جدید برای کاربرها در راه که در حال اجرا هستش .

1 : اینکه در تلاش هستیم تا نرم افزار اندرویدی و همچنین ios سایت رو به اتمام برسونیم و میدونم جاش احساس میشه و ما در این باره کم کاری کردیم ازتون معزرت می خوایم.

2: قصد داشتیم چند پروژه رو استارت بزنیم که به مرحله نهایی نرسید اول می خواستم یک نقشه جهانی بسازیم و تک تک نقاط اسرار آمیز و ترسناک جهان رو به نمایش بزاریم و همچنین کاربر ها بتونن نقاطی که میشناسن رو داخل اون تیک بزنن که انجامش فعلا متوقف شد.

3 : قرار شد سیستمی روی سایت پیاده سازی کنیم که از طریقش کاربر بتونه محتوا انتشار داده شده خودش رو شخصی سازی کنه مثلا انیمیشن ها و طرح های گرافیکی اجرا کنه و موزیک رو اتوماتیک برای خواننده اجرا کنه اما این طرح رو کم کم و با احتیاط جلو میبریم چون نمی خوایمخواننده ها رو زده کنیم و رو راست بگیم جوری پیاده سازیش میکنیم که شورش در نیاد و کسی که تمایل نداره این بخش رو مشاهده نکنه و سایت از حالتش خارج نشه سیستم سختیه و اجراش کمی پیچیدس خواستیم در جریان باشید و اگه نظری درباره این سیستم جدید دارید با ما در جریان بزارید.

تشکر

اسم اعظم به اعتقاد شیعیان، یکی از نام‌های خداست که با بر زبان آوردن آن هر خواستهٔ گوینده برآورده می‌شود. این اسم را کسی نمی‌داند، ولی در طول تاریخ کسانی مدعی دانستن آن شده‌اند و روش‌هایی برای کشف آن پیشنهاد شده‌است. در زبان فارسی این ترکیب عربی به صورت ترجمه‌شدهٔ نام بزرگ هم آمده‌است.

ایرانیان از دیرباز و پیش از اسلام به خاصیت ذاتی کلام و از جمله نام یزدان در باطل‌کردن سحر و جادو و مبارزه با دیوان باور داشته‌اند. همچنان که رستم در خوان چهارم داستان هفت خوان با بردن نام یزدان جادوی زن جادوگر را باطل می‌کند.

 اما صورت خاص اسم اعظم ملهم از افکار اسلامی‌است و ناشی از نفوذ فرهنگ و معتقدات اسلامی بوده‌است. از جمله اعتقاد به خاصیت اسم اعظم در یکی از حماسه‌های ملی متأخر به نام جهانگیرنامه که از نفوذ افکار اسلامی خالی نیست، بازتاب یافته‌است. به این صورت که مسیحا نامی به جهانگیر (پسر رستم) اسم اعظمی می‌دهد و می‌گوید در صورت پیش آمدن سحر «پی دفعش این اسم اعظم بخوان». اسم اعظم اینطور نیست که برای هر شخصی که داننده آن است یکسان باشد و یا یکسان تجربه شود، بلکه تنها توسط روح خدا و از طریق درونی یا بیرونی به فرد القا میشود و مهم شناخت صورت اسم نیست بلکه به جریان افتادن آن است.